ในเดือนนี้ ศูนย์การใช้สารเสพติดและการเสพติดของแคนาดาได้ออกคำแนะนำฉบับแก้ไขสำหรับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีความเสี่ยงต่ำ หลักเกณฑ์ใหม่ระบุว่าไม่มีปริมาณแอลกอฮอล์ใดที่ “ปลอดภัย” และบุคคลควรดื่มไม่เกินสองมาตรฐานต่อสัปดาห์เพื่อลดความเสี่ยงต่อโรคเรื้อรัง เช่น มะเร็ง
รายงานยังยอมรับความจริงที่ว่า 40 เปอร์เซ็นต์ของชาวแคนาดาที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไปดื่มเครื่องดื่มมาตรฐานมากกว่า 6 แก้วต่อสัปดาห์ ซึ่งหมายความว่าพวกเราหลายคนเกินคำแนะนำใหม่
สำหรับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีความเสี่ยงต่ำ
เมื่อพิจารณาถึงบทบาทที่เครื่องดื่มแอลกอฮอล์มีบทบาทในชีวิตของเรา จึงไม่แปลกใจเลยที่ผู้คนจะตอบสนองต่อคำแนะนำใหม่เหล่านี้ด้วยระดับความสงสัย พอสมควร หัวใจสำคัญของการโต้วาทีคือความจริงสองประการที่ขัดแย้งกัน
ในฐานะนักระบาดวิทยาทางสังคมและพฤติกรรม ฉันได้ทำงานอย่างกว้างขวางเพื่อทำความเข้าใจว่าผู้คนรับรู้ถึงความเสี่ยงอย่างไร ปัจจัยที่กำหนดว่าแต่ละคนมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เรียกว่า “เสี่ยง” หรือไม่ และการประเมินความเสี่ยงสามารถสร้างความอัปยศให้กับบุคคลที่ดูหมิ่นบรรทัดฐานทางสังคมได้อย่างไร งานส่วนใหญ่ของฉันมุ่งเน้นไปที่ชนกลุ่มน้อยทางเพศและเพศ เยาวชนที่ใช้ยาเสพติดและประชากรชายขอบอื่นๆ
ฉันได้เรียนรู้ว่าพฤติกรรมหลายอย่างที่คุณหรือฉันอาจคิดว่าเป็น “ความเสี่ยง” แท้จริงแล้วเป็นการตอบสนองแบบปรับตัวที่ช่วยให้บุคคลตอบสนองความต้องการพื้นฐานในฐานะมนุษย์
ตัวอย่างเช่น ผู้ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศจะอธิบายถึงความรู้สึกใกล้ชิดและความเชื่อมโยงกับคู่นอนของตน ผู้ที่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือใช้สารเสพ ติดอื่นๆ รายงานว่าสารเหล่านี้ช่วยให้พวกเขาผ่อนคลาย ทำให้ง่ายต่อการออกจากเปลือกและติดต่อกับเพื่อนและครอบครัว
เป็นเวลาหลายพันปีที่บรรพบุรุษของเราได้รับประโยชน์จากแอลกอฮอล์ ไม่ว่าประโยชน์เหล่านั้นจะเป็นคุณค่าทางโภชนาการที่เพิ่มขึ้นจากการที่สามารถกินและเผาผลาญผลไม้หมักจากพื้นป่าหรือประโยชน์ ของมัน ที่เรียกว่า “ น้ำมันหล่อลื่นทางสังคม ” อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนแนวทางใหม่และการศึกษาที่สนับสนุนมักเพิกเฉยต่อประโยชน์เหล่านี้โดยอ้างว่าไม่เป็นผลต่อสุขภาพ
อย่างไรก็ตาม ในฐานะนักวิจัยหลักในการศึกษาระดับชาติที่มุ่ง
พัฒนาแนวทางการเชื่อมโยงทางสังคมของแคนาดาผมขอโต้แย้งว่าประโยชน์ทางสังคมของการดื่มสุรามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาแนวทางด้านสาธารณสุขสำหรับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
เช่นเดียวกับที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าแอลกอฮอล์เพิ่มความเสี่ยงในการเป็นมะเร็งพวกเราส่วนใหญ่ไม่ทราบว่าสุขภาพทางสังคมที่ไม่ดีนั้นเป็นอันตรายมากกว่าการสูบบุหรี่ การดื่มสุรา การเป็นโรคอ้วน การอยู่ประจำที่ และการสัมผัสกับสิ่งไม่ดี คุณภาพอากาศ .
ในความเป็นจริง รายชื่อโรคและสภาวะต่างๆ ที่เชื่อมโยงกับการขาดการเชื่อมต่อทางสังคมนั้นมีมากมายและรวมถึงภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวลโรคจิตเวชโรคหัวใจและหลอดเลือดมะเร็งเบาหวานความบกพร่องทางระบบประสาทการตอบสนองของภูมิคุ้มกันที่แย่ลงการอักเสบและการเผาผลาญอาหารที่ไม่ดี
แม้ว่าการวิจัยหลายทศวรรษได้เตือนเกี่ยวกับอันตรายของความเหงาและความโดดเดี่ยว ทางสังคม แต่หน่วยงานด้านสาธารณสุขกลับไม่ยอมรับความจำเป็นในการจัดลำดับความสำคัญของการเชื่อมต่อทางสังคม อย่างเต็มที่
ประนีประนอมผลเสียและผลประโยชน์
การปรับผลประโยชน์และผลที่ตามมาจากแอลกอฮอล์เป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างแน่นอน นี่เป็นเรื่องยากเป็นพิเศษเนื่องจากการศึกษาจำนวนมากเกี่ยวกับความเสี่ยงจากแอลกอฮอล์ไม่สามารถจับมิติที่มีความหมายของชีวิตทางสังคมได้
ตัวอย่างเช่น การศึกษาไม่ค่อยคำนึงถึงบริบททางสังคมของการดื่มเมื่อวัดผลกระทบของแอลกอฮอล์ต่อสุขภาพที่ไม่ดี ในทำนองเดียวกัน ความจริงที่ว่าผู้ดื่มจำนวนมากอาจได้รับควันบุหรี่มือสองในระดับสูงนั้นยังไม่ได้รับการพิจารณาอย่างเต็มที่ในการประเมินผลกระทบต่อสุขภาพ
การวัด ตัวก่อกวนที่อาจเกิดขึ้นเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากแม้ว่าแอลกอฮอล์จะเพิ่มความเสี่ยงต่อมะเร็งเป็นสองเท่าหรือสามเท่า แต่ความเสี่ยงในตอนแรกอาจต่ำมาก การวัดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในความเสี่ยงเป็นเรื่องยาก ยังต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมและดีขึ้น
การศึกษาในอนาคตเหล่านี้ต้องคำนึงถึงประโยชน์ของการใช้แอลกอฮอล์ด้วย ในบริบทของแนวทางใหม่ รายงานชี้ให้เห็นว่าอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการบริโภคเครื่องดื่มถึง 14 แก้วต่อสัปดาห์ (ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ใหม่ 2 แก้วต่อสัปดาห์สำหรับการใช้แอลกอฮอล์ที่มีความเสี่ยงต่ำ) ดูเหมือนจะเล็กน้อยมาก: น้อยกว่า ปีของอายุขัยเฉลี่ยที่หายไป
ซึ่งคล้ายกับค่าประมาณที่คำนวณจากการสังเคราะห์การศึกษา 83 ชิ้นซึ่งพบว่าผู้ที่ดื่ม 7 ถึง 14 แก้ว (100 ถึง 200 กรัม) ต่อสัปดาห์มีอายุขัยสั้นลงเพียง 6 เดือน เมื่อเทียบกับผู้ที่ดื่ม 0-7 แก้ว (ศูนย์ถึง 100 กรัม) ต่อสัปดาห์
พวกเราหลายคนอาจเต็มใจที่จะยอมแลกเพื่อใช้ชีวิตโดยรวมให้มีความสุขมากขึ้น
ในขณะเดียวกัน การศึกษาเกี่ยวกับประโยชน์เชิงหน้าที่ของแอลกอฮอล์ต่อสุขภาพทางสังคมได้รายงานถึงประโยชน์จากการดื่มในระดับปานกลาง ประโยชน์เหล่านี้น่าจะเกิดจากการส่งเสริมสารเอ็นดอร์ฟิน ของแอลกอฮอล์ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการสร้างพันธะทางสังคม
เมื่อพิจารณาร่วมกับงานวิจัยจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่เน้นความสัมพันธ์ทางสังคมที่มีความหมายว่าเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดของความสุขและความเป็นอยู่ที่ดีการศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าเรา (อย่างน้อยพวกเราที่รู้สึกมีสังคมมากขึ้นหลังจากดื่มหรือสองแก้ว) อาจได้รับประโยชน์ จากการดื่มสุรามากกว่าการงดเว้น
แน่นอน เราควรหาวิธีลดการบริโภคแอลกอฮอล์ของเราอย่างแน่นอน โดยอาจหาสารหล่อลื่นทางสังคมอื่นๆ รวมทั้งกัญชา สังคมของเรายังต้องทำให้ดียิ่งขึ้นในการสนับสนุนแคมเปญที่สอนให้ผู้คนเห็นความสำคัญของสุขภาพทางสังคมและช่วยให้พวกเขาพัฒนาทักษะทางสังคม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เมื่อเรื่องตลกที่ตรงเวลาอาจช่วยทำลายน้ำแข็งได้มากพอๆ กัน .
Credit : เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
